Λάζαρος Λαμέρας
| Λάζαρος Λαμέρας | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Λάζαρος Λαμέρας (Ελληνικά)[1] |
| Γέννηση | 1913[1] Αθήνα[1] |
| Θάνατος | 24 Σεπτεμβρίου 1998 Αθήνα |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Σπουδές | Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού |
| Βραβεύσεις | Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικα (1961) |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ιδιότητα | γλύπτης |
| δεδομένα () | |
Ο Λάζαρος Λαμέρας (Αθήνα, 1913 - Αθήνα, 24 Σεπτεμβρίου 1998) ήταν Έλληνας γλύπτης και καθηγητής του Πολυτεχνείου.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Καταγόταν από τα Υστέρνια της Τήνου και προερχόταν από οικογένεια με παράδοση στη μαρμαρογλυπτική. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ από το 1932 ως το 1938 στο πλευρό των δασκάλων Θωμά Θωμόπουλου και Κωνσταντίνου Δημητριάδη.[2] Ενώ ήταν ακόμη σπουδαστής έλαβε μέρος σε διάφορες εκθέσεις, με τα έργα του να αναδεικνύονται. Το 1948 βραβεύτηκε για το μνημείο για τους πεσόντες στο Αιγάλεω και το 1957 με το πρώτο βραβείο γλυπτικής από το Δήμο Αθηναίων.[3] Ως καθηγητής δίδαξε στην έδρα της Πλαστικής στο Πολυτεχνείο. Έργα του παρουσιάστηκαν εκτός από την Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπως στην Ιαπωνία και τη Γαλλία. Εκτός από ηρώα και μνημεία (όπως το βραβευμένο του Μνημείο για τον Άγνωστο Πολιτικό Κρατούμενο), φιλοτέχνησε διάφορες προτομές, όπως του Μαγκλιβέρα, όπως και έργα για παιδιά και για τυφλούς. Πέθανε το 1998 στην Αθήνα. Το 2010 το Ίδρυμα Θεοχαράκη οργάνωσε αναδρομική έκθεση με έργα του.[4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 dp
.iset .gr /en /artist /view .html?id=1649. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020. - ↑ Εθνική Πινακοθήκη Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine., Λάζαρος Λαμέρας.
- ↑ Βιογραφία[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Λαμέρας Λάζαρος (1913 - 1998)
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ανώνυμος, «Ο γλύπτης Λαμέρας θα παρουσιάση σειρά έργων του στην “Μπιεννάλε” της Βιέννης [sic] το 1960», Εικόνες, 3 Αυγούστου 1959, σ. 41-43
- Αφή-Τέχνη-Παιδί. Λάζαρος Λαμέρας, Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Αθήνα, Δεκέμβριος 1979
- Ιωάννης Γαλανόπουλος, Ο Γλύπτης Λάζαρος Λαμέρας (1911-1998) : αναθεώρηση και επανεκτίμηση της ζωής και του έργου του, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Φιλοσοφική Σχολή. Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Αθήνα 2009
- Τώνια Γιαννουδάκη, Εθνική Γλυπτοθήκη. Μόνιμη συλλογή, Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Αθήνα 2006
- Αντωνία Γιαννουδάκη, Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Ίδρυμα Ευριπίδη Κουτλίδη. Η συλλογή νεοελληνικής γλυπτικής και η ιστορία της 1900-2006 (διδακτορική διατριβή), Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Τομέας Ιστορίας της Τέχνης, Θεσσαλονίκη 2009 (http://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/28421) (4/8/2015)
- Λάζαρος Λαμέρας, galerie Titanium, Αθήνα, Απρίλιος 1995
- Λάζαρος Λαμέρας. Αφηγήσεις του μοντερνισμού στην Ελλάδα, κείμενα Κώστας Ιωαννίδης, Γιάννης Γαλανόπουλος, Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού, 27 Ιουλίου-23 Οκτωβρίου 2008, Τήνος 2008
- Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών. Ζωγράφοι - Γλύπτες - Χαράκτες, 16ος-20ός αιώνας, επιστημονική επιμέλεια Ευγένιος Δ. Ματθιόπουλος, τόμ. 1, Μέλισσα, Αθήνα 1997-2000
- Στέλιος Λυδάκης, Οι έλληνες γλύπτες. Η νεοελληνική γλυπτική. Ιστορία-τυπολογία-λεξικό γλυπτών, τόμ. 5, Μέλισσα, Αθήνα 1981
- Στέλιος Λυδάκης, Η νεοελληνική γλυπτική. Ιστορία, τυπολογία, Μέλισσα, Αθήνα, 2011
- Ηλίας Μυκονιάτης, Νεοελληνική γλυπτική, στη σειρά Ελληνική τέχνη, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1996
- Μιλτιάδης Μ. Παπανικολάου, Ιστορία της τέχνης στην Ελλάδα. Ζωγραφική και γλυπτική του 20ού αιώνα, εκδόσεις Αδάμ, 1999
- Χρύσανθος Χρήστου – Μυρτώ Κουμβακάλη-Αναστασιάδη, Νεοελληνική γλυπτική 1800-1940, έκδοση Εμπορικής Τραπέζης της Ελλάδος, Αθήνα 1982